(آیه 71 سوره ی مریم):

وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَى رَبِّکَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا

و همه شما (بدون استثنا) وارد جهنم میشوید، این امری است حتمی و فرمانی است قطعی از پروردگارتان.

(آیه 72 سوره ی مریم):

ثُمَّ نُنَجِّی الَّذِینَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِینَ فِیهَا جِثِیًّا

سپس آنها را که تقوا پیشه کردند از آن رهایی می بخشیم، و ظالمان را در حالی که (از ضعف و ذلت) به زانو درآمده اند در آن رها می کنیم.

تا حالا صحبت از صراط بود.

گفتیم صراط راهیست برفراز یا درون جهنم که همه باید بر آن پا بگذارند، مسلمان و کافر، مومن و فاسق و فاجر، همه باید وارد شوند، حتی انبیا و اولیاء . از دل این آیه برمی آید که هیچ کس از شما نیست مگر اینکه وارد آتش میشود. اهل تقوا را خداوند نجات و ظالمین را باقی میگذارد.

و روایات ذیل آن را مطرح کردیم، در سرعتِ مشیِ بر صراط، که افراد متفاوت هستند.

سوالی که مطرح کردیم این بود:

   اصلاً چه ضرورتی دارد که خوبان بر صراط بیایند؟ چرا خوبان از صراط رد بشوند؟

  و ضرری نداشت که ما اینجا بگیم، خوبها رو از راه دیگری ببرند و بدها رو همینجور که از روو پل صراط میبرند تالاپ و تالاپ بندازن توو جهنم. اصلاً بدها رو بیارن لبی جهنم و همینجوری هلشون بدهند داخل آتش و خوبها را از مسیری بدون دست.انداز ببریم به بهشت.

خب حالا فایده ی وارد کردنِ خوبان به جهنم چیه؟؟؟

جواب اول که ساده تر و کمی سطحی تر بود را از قول بعضی مفسران عرض کردیم که:

خداوند متعال هر کس را به بهشت جای میدهد، در حینِ عبور از پل صراط جایگاهی که اگر آن ایمان، تقوا، عمل صالح و اخلاقِ حمیده را نداشت در آن جای میگرفت را نشان میدهد.

و یه نکته هم اضافه کردیم که خودِ عبور از صراط هم کفاره ی بعضی گناهانیست که هنوز پاک نشده.

جواب دوم کمی عمیقتر است.

آخرت و دنیا را از هم جدا نکنید. آخرت آینه ی تمام قد و تمام نمای دنیاست، اگر بخواهید خوب دقت کنید جهنم خودِ دنیاست.

صراط طریقِ هدایت است، طریقِ حق است. تمام ما توو دنیا آمدیم یا نیامدیم؟ همه آمدیم. (قرآن هم که میگه همه ی شما باید وارد جهنم بشوید)

*جهنم حقیقتِ نفسِ ماست . نفس و دنیا از یک جنس هستند.همه ی ما غریضه مون گرایش به فسق و فجور داره. همه ی اولاد آدم دوست دارند بی بندوباری را، آزادیِ شیطانی را.

پس جهنم در وجودِ همه ی ما هست. نفسِ ماست. نفس اماره ی ماست. جهنم خودِ دنیاست.

صراط چی چیه؟ صراط ، طریق حق است، که هر که پیدا کرد و بر آن پا گذاشت(مسیر هدایت را) از جهنمِ نفسِ شیطان نجات یافته.

این را توو قیامت میبینیم.

شیطان سراغ همه می آید یا نه؟ آری.

نفس اماره همه دارند یا نه؟ آری.

   اما یک عدّه تند و یک عدّه میانه حال، یه عدّه کند موفق شدند از شرِ نفس شیطان عبور کنند.

اینها کسانی هستند که از رووی صراط رَد میشن.

  یه عدّه یه خورده به نفس غلبه کردند، یه خورده زمین خورده ی نفس شدند.

اینها کسانی هستند که ، یه خورده می سوزن ، یه خورده رَد میشن.

  یه عدّه اصلاً پسِ نفسشون برنیامدند، نفس برآنها غلبه کرد.

اینها کسانی هستند که از رووی صراط سقوط می کنند.

  یه عدّه عجیب نفسشون رو زمین زدند و شیطان را هم.

اینها اون کسانی هستند که صراطشون عریض است.

  یه عدّه هستند، پَسِ نفسشون برآمدند، امّا به سختی، به سختی... خیلی اذیت شدند تا توانستند نفس را کنترل کنند و هرلحظه هم ممکنه بخورند زمین.

اینها اون کسانی هستند که صراطشون باریک میشه. همون کسانی که از احادیث شنیدیم گاهی صراطشون از مو باریکتر و از شمشیر بُرنده تر است.

یه عدّه هستند که اصلاً نفس را نابودش کردند.

اینها اون کسانی هستند که صراطشون عریض است.