امام صادق ع فرمودن:...... گاهی صراط از مو باریکتر ست و از تیزیِ شمشیر بُرنده تر.بعضیها از روی آن عبور میکنن به سرعت نور. یه عده عبور میکنند مثل اسبی که به تاخت میرود.(تفاوتِ سرعت چقدر است؟؟؟؟) و عده ای مثل چهاردست و پاها(مثل سوسمار، به حالتِ چهاردست وپا). یه عده هم پیاده میروند. یک عده هم به صورت معلق(کمی روی پل راه میروند و یکدفعه تِلِپی میفتند، به آتش میسوزند و میاییند بالا کمی میروند جلو، دوباره تلپی..)

امام صادق فرمودن صراط از مو باریکترِ.

اهل معرفت فرمودن: دینداری، حفظ حریم حدودِ الهی، رعایت حلال و حرام، رعایت زبان و چشم و گوش، رعایت ممنوعات و حفظ خطوط قرمز الهی، کنترل نفس، کنترل امیال، اطاعت بی چون و چرا از حق تعالی... بعضی وقتها آنچنان سخت میشه که میبینی مرزها ... مرز حلال و حرام از مو هم باریکتر شده.

اگر از پهن و باریکیِ صراط بگیم :

فرمودن هرکس گفت اشهد ان لا اله الا الله میاد روو صراط اشهد ان محمد رسول الله محکمتر میاد. خدا رو که قبول کرد میاد روو صراط و رفت جلو و بحثِ نبوت شد کمی راه باریکتر شد. جلوتر که میرویم، هرچی پای اعمال و اعتقادات میاد وسط راه باریکتر و باریکتر میشود... باید مراقب باشیم.

حالا در ادامه ی روایت از سرعتِ عبور از صراط گفتن:

فرمودن بعضی با سرعت نور عبور میکنن. خب به نظرتون همچین کسی اصلاً میفهمه آتش چطور بود؟ گرمای آتش رو حس میکنه؟ اصلاً منظره ای از جهنم و سوختن تووی آتش به چشمش آمد؟ (اینجاست که معنی آیه درست میشه، لَا یَسْمَعُونَ حَسِیسَهَا)

اینها همون افرادی هستند که اومدن به این دنیا و حتی لحظه ای آلوده به آن نشدند، یک لحظه هم مردد نشدند، یک جا هم به مخش نخورد که خوبه از فلان جا برم.!... اینها میشن اولیا خدا دیگه. سیدِ مرتضی میگن من وقتی به تکلیف رسیدم از خودم نتنها حرام و مکروح سراق ندارم، مباح هم سراق ندارم. روایت دارد امام حسین وارد که میشوند آتش سرد میشود. *(انشالله در آینده که از شفاعت حرفی بزنیم توضیح کامل میدهیم)

عده ای با سرعت تاخت اسب عبور میکنند، اینها سوارند، نمیسوزند ولی خب منظره ها رو میبینند و داغی و آتش جهنم رو میبینند(در مقابل آنها که با سرعت نور رفتند و اصلا از آتش چیزی درک نکردند). روایتی داریم که علم مرکبِ مومن است، اگه این را بزاریم کنار این حدیثی که داریم باز میکنیم چی میشه؟... کسی که از اعتقادات و علوم اسلامی آگاهند سواره هستند.

عده هم به حالت چهار دست وپایی عبور میکنند. چی شد؟ اولاً اینکه سرعت بسیار پایین اومده و  ثانیاً برای انسانی که مقامش، مقامِ ایستادن و قیامست، چاردست و پا رفتن یکجور تحقیر است. این میشه حالت ذلت و خاری. چه وقت انسان چهار دست و پا میشه؟ وقتی بدنش ایراد پیدا میکنه. ...ما در قیامت چون با ایمانمون محشور میشیم، کوجا ایراد داشته؟ اعتقادات ایراد داشته دیگه!... که کمر شکسته و زانوها خم شده. توو دنیا چه وقت آدم زمینگیر میشه؟ وقتی ستون فقرات ایراد پیدا میکنه، زانوها ایراد پیدا میکنه و نمیتونه تحمل هیکل رو بکنه. قیام مومن به ایمانش هست، پیداست ایمانش ایراد داشته، اعتقادات کج بوده، خرابی داشته که چهار دست و پا اومده و سرعت کم میشه... قرآن میگه ما آدمیزاد رو تکریمش کردیم. حضرت فرمودن یکی از مصادیقی که قران میگه انسان را تکریم کردیم اینه که انسان را ایستاده آفریدیم. برخلاف حیوانات ... ولی یک عده توو قیامت . اهل معرفت میگن نگاه کن خداوند.

اول سرِِِ ِ(محل فکر و عقل). بعد دل(عواطف و احساسات)، بعد شکم، و بعد شهوت. یعنی عقل باید بر دل و برشکم و برشهوت امیر باشد. اما وقتی چهاردست و پا شد چی میشه؟ یعنی به جای اینکه عقل مشرف بر دل و شکم و شهوت باشه، همه در یک راستا و یک سطح میشن، هروقت بود میخوریم، هروقت پاش افتاد حمام میریم، اگه شد یه فکری هم میکنیم....

و وای بر احوال اونهایی که برعکس هستند. یعنی شهوت بر عقل و دل و شکم مسلط شده. 

..........انشالله در متنهای آینده روایات تکمیلی رو می آوریم.