پول شما در صدقه ای که میدهید از قولِ امام سجاد(ع) در 7 قسمت ، تفسیر  و محاسبه میشود :

1_ در صدقه ایکه به مستحق میدهید، 10 برابر محاسبه میشود.

2_در صدقه ایکه به مستحقِ علیل  میدهید، پولِ شما 70 برابر محاسبه میشود.

3_در صدقه ایکه به خویشانِ مستحق میدهید، پولِ شما 700 برابر محاسبه میشود.

4_در صدقه ایکه در راه نشر احکام و کتبِ علمیه خرج کرده اید، پولِ شما 7میلیون برابر محاسبه میشود.

5_در صدقه ایکه جایی خرج کرده اید که نفعش برای جامعه بیشتر است، پولِ شما 70 میلیون برابر محاسبه میشود.

6_در صدقه ایکه برای پدر و مادر  و معلمِ ازدست رفته(شخصی که به شما خدمت کرده)...، پولِ شما 700 میلیون برابر محاسبه میشود.

7_ در صدقه ایکه در جایی خرج کرده اید و پولتان کلاً  آتیش میگیرد، جایست که پولتان را از راه ربا بدست آورده بوده اید.

??????????????

خدا حافظ اى ماه غفران و رحمت

خدا حافظ اى ماه عشق و عبادت

خدا حافظ اى ماه نزدیکى بر آرزوها

خدا حافظ اى ماه مهمانى حق تعالى

خدا حافظ اى دوریت سخت و جانکاه

خدا حافظ اى بهترین ماه الله

 بارخدایا! با بیرون رفتن این ماه، ما را از گناهان و خطاهایمان بیرون ساز. و با پایان یافتن و سپری شدنش ما را از بدیها و گناهانمان بیرون بر. و ما را به سبب آن، از خوشبخت ترین اهل آن ماه و از پر بهره ترین کسان در آن و از کسانی که فراوانترین سهم و بالاترین نصیب را از آن ماه دارند، قرار ده.... (فرازی از دعای 45 از صحیفه سجاد)

رفته بودیم مسجدِ کمرزری،  امام جماعتِ مسجد، آیت الله ناصری هستند.  ایشون بعداز نماز چندتا توصیه ی کوتاه دارن برای نمازگزاران. جادون خالی. 

دلم میخواد گاهی بیام برادون بگم توصیه های حضرتِ استاد ناصری را. این روزها از محبت الهی میگن، از ویژگیهایی که باید دعا کردنهامون داشته باشه، از .......

دعاکنید توفیق پیدا کنم. دعا کنید

* برکت در مال

این ماه، ماه خشوع است، ماه استغفار است، ماه تقوا است، ماه بازگشت به خدا است، ماه خودسازی است، ماه اخلاق است. در خطبه‌ی جمعه‌ی آخر ماه شعبانِ رسول مکرّم، فِقراتی هست که نشان‌دهنده‌ی این است که این ماه فقط ماه عبادت نیست، ماه اخلاق هم هست؛ فراگیری فضایل اخلاقی و به کار گرفتن فضایل اخلاقی. اینها چیزهایی است که ما در این ماه بایستی توجّه کنیم.

موضوع صراط بود و اینکه آیا در قرآن اسمی از ان هست یا نه؟ اینکه صراط پلیست بر فراز جهنم، دلیلش کجاست؟...

دو دسته آیه را ذکر کردیم و آیه 8 از سوره تحریم را بعنوان دسته آیات سوم آوردیم:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ  نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا  إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (8)

روزی که خداوند پیغمبرش را و مومنان ِ همراه پیغمبرش را خوار و ذلیل نمی کند، نور آنها در مقابلشان و سمتِ راستشان در حرکت است و مومنان دعا میکنند، خداوندا نور ما را تمام کن. "رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا  إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ"

گفتیم که ابن عباس در تفسیر این آیه میگوید: آن کسانی که همراه پیغمبرندحضرات علی بن ابیطالب، فاطمه زهرا، حسنین و حمزه ی سیدالشهدا و جعفر طیار سلام الله علیهم اجمعین هستند.

و این اتفاق بر روی صراط خواهد افتاد. اون موقع که نورِ ایمان اینها جلو حرکت میکند و اینها به دنبالِ نور و به تعبیری دقیقتر، مومنان در پرتوِ نور اینها به صراط پا میگذارند.

ابن عباس ادامه میدهد که خداوند متعال این صراط را بر مومنان عریض و بر گناهکاران دقیق(باریک) قرار میدهد.

نکته ی لطیفش اینجاستکه نگفت بر مومنان عریض و بر کافران دقیق(باریک)، چون اصلاً کافران از صراط عبور نمی کنند، همون اول سقوط میکنند و کار به باریک شدن مسیر نمیکشه.

اما اینکه میگه مسیر برای گناهکاران باریک میشه و اینجاست که مومنان دعا میکنندکه :رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا  إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌنورِ ما را تمام کن، یعنی استفاده از نورِ صاحبان هدایت را بیشتر کن. 

منتهی یه سوال پیش می آید: رابطه ی این دعا با اون نور چیه؟ این دعا چه ربطی داره به اون نوری کهیَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ . این چه نوریست که در صراط پرتو می افکند و مومنان در پرتوِ آن می توانند راهشان را بر صراط ادامه دهند. رابطه ی ولایت با عبور از صراط چیست؟

اول یه جمله از شیخ صدوق میخونیم و بعد چند سند جهت اثبات ..

قبلا از قول شیخ صدوق عرض کردم که : در کتاب خودش((الاعتقاداتُ الاِمامیه)) صفحه ی 70 در کلامی آوردن که اعتقاد ما به صراط حق است، و صراط ، پلی است بر روی جهنم که  همه باید از روی آن رد بشن، و دلیلش رو هم 

(آیه 71 سوره ی مریم):

وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَى رَبِّکَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا

حالا جمله ی دوم از قول ایشون رو مطرح میکنیم. که فرمودن: از سوی دیگر صراط نام حجتهای الهی است(فِمِن عرفهم فی دنیا ...) هرکسی که در دنیا به اونها معرفت پیدا کرد و شناختشون و اطاعتشون کرد، خدای متعال جواز عبور از صراطی را که روی کُل جهنم ست را روزِ قیامت به او عنایت خواهد کرد.

بعدش شیخ صدوق این حدیث را می آورند که چون قیامت شد، پیغمبر میفرمایند: علی جان من و شما و جبرائیل برسر صراط مینشینیمو هرکس را بر سر صراط آوردند آنجا شما بین خود و آتش تقسیم میکنید. یکی یک (هذا لی، هذا لک)به آتش میگویی این مال من و این مال تو... .

خب سوال اینه که شیخ صدوق سند این کلامش از کجاست؟

(میخواهیم حدیث بخوانیم) یکی از کتاب معانی الاخبار  از شیخ صدوق و یکی هم از علامه مجلسی (جلد هشتم از بهار صفحه ی 66)

ثواب عبادات در ماه شعبان 70 هزار برابر می شود.

مُحَرمات و گناهان در این ماه 70 هزار برابر می شود.

* هر دو نوع هست، همانطور که معصیت در مسجد بسیار گناه بیشتر دارد نسبت به معصیتی که خارج از آن میشود. زمان هم همینطور، در این ماه عقوبتِ گناه در این ماه بیشتر است. سعی کنیم که استغفار و عبادت در این ماه بیشتر کنیم.

دعای کمیل و مناجات شعبانیه را امام خمینی به مقام معظم رهبری توصیه کردند، اینها دعاهایی هستند که جنبه ولایتش بیشتر است. این دوتا دعا از حیث مراتب توحیدی بیشتر است.

صلواتی هدیه به سرسلامتی مولا، اباصالح المهدی(عج)

در سوره ی انعام خوندیم :

فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ (44)

فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُوا  وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ (45)

حدود 200 آیه از آیات نورانی قرآن به وجود مقدس حضرت تاویل شده. حضور حضرت، قیام آن حضرت، رفتار و اعمال آن حضرت.... یکی از آیات ، همین آیات 44 و 45 از سوره مبارک انعام است. که ترجمش اینه:

(آرى،) هنگامى که آنچه را به آنها یادآورى شده بود فراموش کردند، درهاى همه چیز (از نعمتها) را به روى آنها گشودیم; تا (کاملاً) به آن خوشحال شدند (و دل بستند); ناگهان آنها را گرفتیم (و سخت مجازات کردیم); در این هنگام، همگى مأیوس شدند; (و درهاى امید به روى آنها بسته شد). (44)و (به این ترتیب،) ریشه گروهى که ستم کرده بودند، قطع شد. و ستایش مخصوص خداوند، پروردگار جهانیان است. (45)

   برای یه بررسی کوچیک، بهترس که چندتا آیه برگردیم عقب آ ترجمش را یه نگاه کوچیک بندازیم.

سوره انعام:

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُونَ (42)

ما به سوى امّتهایى که پیش از تو بودند، (پیامبرانى) فرستادیم; (و هنگامى که با این پیامبران به مخالفت برخاستند،) آنها را با سختى و رنج مواجه ساختیم; شاید تسلیم گردند. (42)

اینجا منظور از سختی: فقر، قحطی، ... و از تاثیر این سختی به ضرا،(خوف) مبتلا شدند... خیلی ضایع است که آدم هم توو سری خوری جامعه باشه هم توو اون دنیا صاف بره توو جهنم. (خدایا همه جوره توبه میکنم که این مدلی دیگه جهنمی نشم). همچین جایی آدمها به سختی افتادند و در نهایت رنج... شیطان هم وارد میدان شد و آنچه انجام میدادند رو براشون زیبا جلوه داد. (خب کمتر کسی هست که گناهی انجام بده و به نظرش هم زشت جلوه کنه!!!) . به این سنت الهی میگن استدراج.

      امیرالمومنین در غرر الحکم میفرمایند:( اگه دیدین غرق گناهین اما نعمتها پشتِ سرِ هم برات میاد و تو در حال گناهی بدان توو استدراج افتادی.) .  یه مثلش اینه:وقتی یک کسی بیمار میشه.اول دکتر شروع میکنم با ممنوعیتهای غذایی،رفتاری، زندگی،... اگه نشد، با داروو...  اثر نداشت،جراحی. جراحی هم اثر نداشت... یه وقتی دیگه دکتر میگه چی؟ هرچی میخواد بهش بدین، هرجا میخواد ببرینش... هرجا دوست داره ببریندش مسافرت.  چرا؟؟؟؟ امیدی به درمانش نداریم، اذیتش نکنین. ببزارین این چند روز خوش باشه. 

به این میگن استدراج 

  حضرت سیدالشهدا هم قشنگ فرمودن: استدراج خداوند نسبت به عبدش اینه که نعمتها رو بسیار بدهند اما توفیقِ شکر را ندهد.

  مرحوم کلباسی در شرح دعای کمیل مینویسن: ..یه اهلِ دلی با شاگردانش رفته بودن صبحانه روو به صحرا. نماز را خوندن و صبحانه را خوردن و یه مجلس ذکری و انسی و  پاشدن بیان روو به خانه، ایشون روو کرد به اصحاب و گفت کاش میشد، یه آهویی پیدا میکردیم و میگرفتیم و ناهار رو هم همینجا بودیم. در لحظه یه آهویی پیدا شد. خوشحال شدن، رفتن بگیرنش، دیدن این بزرگ داره گریه میکنه. گفتن شیخُنا این که جای شکر داره!؟.شوما هنوز بر لب جاری شدونشده اجابت شد. این که شکر بسیار دارد. گفت : نه . من ترسم از اینه که دچار استدراج شده باشم...  

 نکته ای که میخواییم از این آیه بگیم اینه: آیا این سُنتِ الهی که هر وقت مردم توجه نکردند و دستور پیغمبران الهی را اطاعت نکردند به استدراج گرفتارشون کردیم فقط مال امتهای گذشته بوده؟ آیا مالِ همه ی امتها منهای امت حضرت رسول الله بوده؟ 

جایی سراغ دارین؟ که این سنت برای امتی اتفاق بیفتد؟ در امت اسلامی ؟

در تفسیر قمی، تفسیر نورالثقلین، کافی شریف، بهارالانوار از ابی همزه میگوید: از امام باقر(ع) سوال کردم یابن رسول الله این آیه را برای من توضیح بدین. حضرت فرمودن: فلما ترکوا ولایت علی بن ابیطالب.... این بزرگترین انحرافیست که در امت اسلامی اتفاق افتاد و ... دولت افتاد دستِ اینها. (نیگاه کنید، منظور همین روزگاران نیست. کل تاریخ اسلام را ببینید؟!... فقط دوره آل بویه شیعه قدرت گرفت و دیگر همیشه ضعیف بوده ). عرض کردم جالب شد و منظور از ناگهانی نابود شدن چیست؟ حضرت فرمودند، منظور قیام مهدی آل محمد(عج) است. حضرت فرمودن آنچنان نابود میشوند که انگار نه انگار شوکتی و تمدنی و ثروتی و شوکتی و... داشتند. حضرت فرمودن: خداوند آیه را فرستاد تا خبر این فتح و نصرت الهی را به پیغمبرش بدهد و بعد خودش را سپاس کرد. وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ 

و شما در دعای ندبه میخوانید:

أَتَرانا نَحُفُّ بِکَ وَ أَنْتَ تَأُمُّ الْمَلَأَ، وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلاً؟
آیا خواهیم دید که ما به گرد تو حلقه زده و تو با سپاه تمام روى زمین را پر از عدل و داد کرده باشى؟

وَ أَذَقْتَ أَعْداءَکَ هَواناً وَ عِقاباً، وَ أَبَرْتَ الْعُتاةَ وَ جَحَدَةَ الْحَقِّ، وَ قَطَعْتَ دابِرَ الْمُتَکَبِّرینَ، وَاجْتَثَثْتَ أُصُولَ الظّالِمینَ، وَ نَحْنُ نَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ
و دشمنانت را کیفر خوارى و عقاب بچشانى و سرکشان و کافران و منکران خدا را نابود گردانى و ریشه متکبّران عالم و ستمکاران جهان را از بیخ برکنى، تا با خاطر شاد ما به الحمد لله رب العالمین لب برگشاییم.

 آیه 8 سوره تحریم.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى? رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ ? نُورُهُمْ یَسْعَى? بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا ? إِنَّکَ عَلَى? کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (8)

اى کسانى که ایمان آورده اید! به سوى خدا توبه کنید، توبه اى خالص; امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشدو شما را در باغهایى بهشتى که نهرها از پاى درختانش جارى است وارد کند، در آن روزى که خداوند پیامبر و کسانى را که با او ایمان آوردند خوار نمى کند; این در حالى است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوى راستشان در حرکت است، و مى گویند: «پروردگارا! نورِ ما را کامل کن و ما راببخش که تو بر هرچیز توانایى.» (8)

ابن عباس در تفسیر آیه روایتی آورده (ابن عباس مفسر بزرگ و مورد احترام بین شیعه و سنی است که سنی ایشان را محدث هم می داند.):

 «"یوم لا یخزی الله النبی"؛ عذاب اصلا به حضرت محمد رسول الله(ص) نزدیک نمیشود.

"والذین امنوا"؛ ابن عباس گفت شنیدم از رسول الله که فرمود الذین آمنوا یی که همراه من هستند عبارتند از : علی بن ابیطالب، فاطمه زهرا، حسن بن علی ، حسین بن علی، حمزه سیدالشهدا، جعفربن ابی طالب (ع) . اینها کسانی هستند که به دنبال من می آیند.

"نورهم یسعی"؛ سعی یعنی حرکت نسبتاً سریع.  بدان معناست که نور آنان(علی و فاطمه و ..)  که صراط را نورانی می کند، نوریست که هفتادبرابر از نورانی ترین نورهایی که در دنیا دیده اید نورانی تر است. 

*این هفتاد به معنی 69+1 نیست. این هفتاد یعنی خیلی زیاد.

"بین أیدیهم و بأیمانهم" بدان معناست که کسانی که پیرو آنان هستند در پرتو آن نور گام بر می دارند. این یعنی : اهل بیت محمد و آل محمد همگی چون برق از صراط می گذرند. سپس گروهی به سرعت باد عبور می کنند. آن گاه دسته ای چون اسب تندرو. سپس گروهی مانند پیادگان می گذرند. سپس قومی با چهار دست و پا و روی شکم از صراط می گذرند و سرانجام گروهی افتان و خیزان چون واماندگان که گاه بر نشیمن گاه راه می روند با زحمت فراوان از صراط عبور می کنند. حق تعالی این راه را بر مؤمنان عریض می کند و بر گنه کاران باریک. می گویند پروردگارا نور کامل به ما عنایت کن تا بتوانیم با آن از صراط عبور کنیم.»

اولیا الهی در پرتوِ نور (علی ، فاطمه حسن،حسینو...) حرکت میکنند و علما در پرتوِ نور اولیا الهی .... و من و شما در پرتو نور اولیا و علما...

درباره ی صراط ، اولین دسته آیاتی که  از قرآنِ کریم آوردیم، آیات 72و73 از سوره مریم بود و اینجا دومین دسته آیاتی که دلالت بر صراط دارد را  از سوره صافات(آیات 22و 23 و 24) مطرح خواهیم کرد.

از چه چیزی باید پاسخگو باشن؟ جوابگوی چی باشن؟؟؟

بعضی مفسرانِ شیعه و سنی بدونِ روایت چیزهایی گفتند، « إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ » یکی گفته از بدعتهایی که گذاشتن. یکی گفته از نماز و روزه از عمل صالح از اعتقادات از توحید از مال....

اما  اهل سنی در کتابی از ابوسعیدخُدری و در شواهد التنزیل که مال اهل سنت است و اهل شیعه در کتابی از شیخ صدوق در عیون اخبار رضا از حضرت رضا(ع)که حضرت فرمودن:  اولاً این سوال روی پل صراط مطرح میشه و ثانیاً إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ  یعنی مسئولون عن ولایت علی بن ابیطالب.

و اهل سنت هم این روایت را دارن، منجمله اَنس بن مالک که از راویانِ اهل سنت است میگه: وقتی قیامت شد و صراط نصب شد ( نُصِبَ صراط**این نصب شدنِ صراط رو هم توجه داشته باشین که یعنی یه وقت هست و یه وقت نیست)، صراط رو انداختن رو جهنم هیچ کس عبور نمیکنه مگر اون کسی که مجوزی داشته باشه(گذرنامه در دست داشته باشه) که توو اون گذرنامه ولایت امیرالمومنین مُهر خورده باشه. خود انَس میگه، پیامبر(ص) فرمودن این معنی آیه است: که میگه نگهشون دارین اینها باید سوال جواب بدهند، یعنی از ولایت علی بن ابیطالب سوال میشه. (البته سولات دیگری هم میشه ها، که صفحات بعدی گذرنامه است، انشالله توضیح میدهیم)

شیخ صدوق از امام باقر از قول حضرت رسول(ص) نقل میکنه که «قال رسول الله: یا على إذا کان یوم القیامة أقعد أنا و أنت و جبرئیل علی الصراط فلم یجز أحد إلا من کان معه کتاب فیه برات بولایتک؛» فرمودن: که یا علی وقتی قیامت شد، من و شما و جبرائیل سه نفری برِ صراط مینشینیم، برای کنترل کردن گذرنامه ها. احدی عبور نمیکنه الاّ اون کسی که یک نوشته و کتابی همراه داشته باشه(چی باشه توو اون؟)، مُهرِ ولایت شما در اون خورده باشه.

از اینجا دیگه امیرالمومنین شدن  قَسیمُ النّارِ و الجنه. علی محبتش سپرِ آتش شد.

سومین آیاتی که در بحث صراط مطرح خواهیم کرد: آیه 8 سوره تحریم.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ  نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا  إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (8)

اى کسانى که ایمان آورده اید! به سوى خدا توبه کنید، توبه اى خالص; امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشدو شما را در باغهایى بهشتى که نهرها از پاى درختانش جارى است وارد کند، در آن روزى که خداوند پیامبر و کسانى را که با او ایمان آوردند خوار نمى کند; این در حالى است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوى راستشان در حرکت است، و مى گویند: «پروردگارا! نورِ ما را کامل کن و ما راببخش که تو بر هرچیز توانایى.» (8)